حق سرقفلی و حق مالکیت محل کسب

– محل کسب (استیجاری) که حق سرقفلی برای آن پرداخت نشده است.

برای این‌گونه اماکن تجاری تنها یک حق می‌توان متصور شد آن‌هم «حق مالکیت» است که «۱۰۰ درصد» آن متعلق به مالک ملک تجاری است و مستأجر محل در صورت داشتن قرارداد استیجاری صرفاً مالک منافع عین مستأجره در مدت قرارداد بوده که با گذشت مدت باید محل اجاره را تخلیه و تحویل مالک دهد بدون این‌که بتواند مدعی حقی باشد در این خصوص ماده ۴۹۴ قانون مدنی چنین تعیین تکلیف نموده است: «عقد اجاره به محض انقضای مدت برطرف می‌شود و اگر پس از انقضای آن مستأجر عین مستأجره را بدون اذن مالک مدتی در تصرف خود نگاه دارد مؤجر برای مدت مزبور مستحق اجرت‌المثل خواهد بود اگرچه مستأجر استیفاء منفعت نکرده باشد و اگر با اجازه مالک در تصرف نگاه دارد وقتی باید اجرت‌المثل بدهد که استیفاء منفعت کرده باشد مگر این که مالک اجازه داده باشد که مجاناً استفاده نماید.»

ردیف	حقوق متعلق محل کسب  مشمولقانون ۱۳۷۶	درصد حداقل	درصد حداکثر
۱	حق مالکیت محل کسب	ندارد	۱۰۰

محل کسب (استیجاری) که حق سرقفلی برای آن پرداخت شده است.

ارزش این‌گونه اماکن تجاری از دو حق تشکیل شده است که در ذیل به آن خواهیم پرداخت:

 حق سرقفلی محل کسب

 این حق متعلق به مستأجر محل کسب بوده و ارزش آن با توجه به موجودیت تمام آیتم‌ها و عوامل مؤثر یا عدم وجود بعضی از این آیتم‌هاحسب مورد بین «۸۰ الی ۹۰ درصد» از ارزش کل «قیمت بازاری و عرفی و مبادلاتی محل کسب» خواهد بود.

حق مالکیت محل کسب

این حق متعلق به مالک ملک محل کسب بوده و ارزش آن با توجه به موجودیت تمام آیتم‌ها و عوامل مؤثر یا عدم وجود بعضی از این آیتم‌ها حسب مورد بین «۱۰ الی ۲۰ درصد» از ارزش کل «قیمت بازاری و عرفی و مبادلاتی محل کسب» خواهد بود.