همانطور که می دانیم زلزله و بلایای طبیعی از جمله عوامل نابودی تمدن های بشری بوده است. به همین دلیل بشر همواره تلاش کرده تا در برابر آن مقاومت نماید و راهی برای مقابله با زلزله پیدا کنید. یکی از روش های مقابله با زلزله و حفاظت از ساختمان ها، فونداسیون معلق بوده است. فونداسیون معلق از جمله روش هایی است که از گذشته تا امروز کاربرد داشته است.
اساس این روش جدا کردن فونداسیون سازه از قسمت های فوقانی سازه است. این روش را می توانیم در خانه های روستایی گیلان نیز مشاهده کنیم. به طوری که بر روی پایه های خانه چوب هایی به شکل افقی قرار داده می شد و بر روی این چوب ها خانه را می ساختند. به این ترتیب و در هنگام زلزله خانه به آرامی بر روی این چوب ها می غلتید و آسیب نمی دید.
امروزه این سیستم پیشرفت های بیشتری داشته است. در یکی از روش های نوین ساختمان بر روی یاتاقانهای سربی قرار می گیرد و امکان لغزش آن بر روی این یاتاقان ها در هنگام زلزله فراهم می شود. این یاتاقان از هسته ای سربی تشکیل شده است که در داخل محفظه ای از جنس سرب و فولاد قرار دارد.
اما استفاده از یاتاقان ها تنها پیشرفت در این زمینه نبوده است. دانشمندان ژاپنی با استفاده از فناوری های جدید، در هنگام زلزله ساختمان را بر روی هوا قرار می دهند! سنسورهایی که در ساختمان نصب شده اند، با تشخیص زلزله سیستم را فعال می کنند. با فعال شدن سیستم ، کمپرسور هوا نیز فعال می گردد. با فعال شدن کمپرسور ظرف ۰.۵ ثانیه توده هوایی توسط این کمپرسور دمیده می شود که بین ساختمان و فونداسیون آن قرار می گیرد و به این ترتیب ساختمان را از فونداسیون آن جدا می کند.
میزان هوای تولید شده می تواند بین ساختمان و فونداسیون آن ۳ سانتیمتر فاصله ایجاد نماید. زمانیکه زلزله تمام شود، سنسورها به سیستم اطلاع داده و موجب می گردند تا کمپرسور خاموش شود و به این ترتیب ساختمان بر جای قبلی خود قرار بگیرد. سیستم فونداسیون معلق را می توان از برترین تکنولوژی های امروزی دانست.
نام الون ماسک همواره با ماجراجویی های عجیب و غریب بهمراه بوده است. ماجراجویی هایی مانند سرمایه گذاری هنگفت بر روی خودرهای برقی و یا ساخت موشک های چند بار مصرف. در سال های آتی وقتی که سوار بر خودروی خود به راحتی سوار بر اسکیت های ویژه با سرعت ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت از زیر خیابان های شلوغ و پرترافیک عبور می کنید برایتان یک نام خاص خواهد بود.
الون ماسک یک نوارزش آفرین زنجیره ای است که زمانی سرمایه گذاری اش بر روی خدوروی برقی تسلا باعث شد تا لقب دیوانه را به اوبدهند. اما اکنون بعد از گذشت جند سال تسلا در وضعیت خوبی است و چشم انداز های مثبتی نیز برایش تصور میشود.ماسک اما خود را به راه اندازی تسلا محدود نکرد و با راه اندازی اسپیس اکس (SpaceX) دنیای سفر های فضایی را به چالش کشید و اکنون شرکت جدید او به نام BORING که اتفاقا باز هم در حوزه حمل و نقل فعال است در حال خلق شگفتی تازه است .
BORING نام شرکتی است که در حال طراحی یک مجموعه شاه راه های زیر زمینی است که خودرو ها به راحتی و با استفاده از آسانسور های ویژه وارد آنها می شوند.در ادامه خودرو ها به سرعت به محل مورد نظر خود منتقل می شوند. بدین ترتیب میتوانند از ترافیک سنگین عبور کرد به همین راحتی.
چالش ترافیک در شهر های بزرگ مانند تهران به یکی از معضلات عمده تبدیل شده است .در سال های اخیر هم تلاش دولتمردان و دست اندر کاران موجب کاهش این مشکل نشده است .راه کارهایی مانند توسعه حمل و نقل مترو،توسعه خطوط BRT و حتی دو طبقه کردن اتوبان ها هم نتوانسته است این معضلات را حل کند.سوال این است که آیا فناوری تازه و ابتکار نوظهور ماسک میتواند به یاری شهرهای شلوغی مثل تهران بیاید ؟
در نظر اول میتوان گفت بله .راه اندازی و احداث متروی تهران نشان میدهد امکان حفر تونل های زیر زمینی اگرچه با مشکلاتی در این شهر همراه است اما کاری شدنی است . نکته مهم این است که این تونل ها در عین کاهش ترافیک، امکان استفاده از خودروی شخصی را برای مردم فراهم می کنند. در شهری مانند تهران فرهنگ نادرست استفاده از خودروی شخصی با عث شده است تا علیرغم مشکلات متعدد بازهم مردم این کار را ادامه دهند.شاید ایده تازه ماسک بتواند به این نیاز پاسخی تازه بدهد.
تونل های شرکت BORING دارای ۹ متر قطر بوده و امکان حرکت همزمان دو خودرو را فراهم می کند. راننده در طی مسیر نیاز نیست کنترل خودرو را در اختیار بگیرد و خدورو بر روی اسکیت های کنترل شده و با فناوری هایپر لوپHYPERLOOP منتقل می شود. ترکیب این فناوری ها سرعت خودرو را به ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت خواهد رساند.این فناوری می تواند انقلاب بزرگی در عملیات های امداد و نجات و خدمات اورژانس در شهر های شلوغ مانند تهران برپا کند.