ویتامین C یکی از ویتامینهای ضروری برای بدن است که در فرایندهای مهمی نقش دارد. این ویتامین تأثیر قابلتوجهی در حفظ سلامتی و درمان برخی از مشکلات پوستی دارد.
ویتامین C از مواد مغذی حیاتی برای سلامتی است. این ویتامین به تشکیل و حفظ استخوانها، پوست و عروق خونی کمک میکند. ویتامین C همچنین نوعی آنتیاکسیدان است. ویتامین C بهطور طبیعی در برخی غذاها بهویژه میوهها و سبزیجات یافت میشود. مکملهای ویتامین C نیز وجود دارد. نامهای دیگر ویتامین C عبارتاند از ال-آسکوربیک اسید، آسکوربیک اسید و ال-آسکوربات.
ویتامین C نوعی ویتامین محلول در آب است و بدن آن را ذخیره نمیکند. بهمنظور حفظ سطوح کافی ویتامین C باید هر روز غذاهای حاوی آن را مصرف کنیم. بدن برای عملکردهای مختلف به ویتامین C نیاز دارد.
برخی از عملکردهای ویتامین C در بدن عبارتاند از:
ویتامین C به بدن کمک میکند تا کلاژن تولید کند و در پوست، عضلات و بافتهای دیگر وجود دارد. در افرادی که ویتامین C کمی مصرف میکنند، ترمیم زخمها ممکن است بیشتر طول بکشد، زیرا بدن کلاژن کمتری تولید میکند. متخصصان مراقبتهای بهداشتی در دوران بهبودی ممکن است برای افرادی که سطوح پایینی از ویتامین C دارند، مصرف مکمل ویتامین C را توصیه کنند.
ویتامین C ممکن است به چند دلیل برای سلامت قلب و عروق مفید باشد. مطالعات نشان دادهاند که این ویتامین ممکن است اثرات زیر را داشته باشد:
ویتامین C میتواند به محافظت دربرابر بیماری قلبی یا فشار خون بالا کمک کند. اگرچه هنوز شواهد کافی وجود ندارد که نشان دهد مصرف مکمل آن به محافظت از سلامت قلب کمک خواهد کرد.
ویتامین C ممکن است به کاهش خطر دچار شدن به آب مروارید کمک کند و پیشرفت دژنراسیون ماکولا وابسته به سن را کند کند. کارشناسان بر این باورند که استرس اکسیداتیو ممکن است در هر دو شرایط نقش داشته باشد، بنابراین مزیت ویتامین C ممکن است ناشی از فعالیت آنتیاکسیدانی آن باشد.
مطالعهای که در سال ۲۰۱۹ منتشر شد، روی ۳۱ فرد حدودا ۶۰ ساله انجام شده بود تا مشخص شود که آیا مصرف مکمل ویتامین C تأثیری روی سطح گلوکز آنها پس از غذا خوردن دارد. پس از مصرف مکملها به مدت چهار ماه، سطح گلوکز و فشار خون این شرکتکنندگان درمقایسهبا گروه دارونما بهبود پیدا کرد. برایناساس، ویتامین C میتواند روزی بهعنوان درمان دیابت مورد استفاده قرار گیرد.
ویتامین C جذب آهن را افزایش میدهد و برخی از متخصصان مراقبتهای بهداشتی توصیه میکنند که افراد مبتلا به کمخونی فقر آهن برای بهبود جذب آهن، قرصهای آهن را همراه مکمل ویتامین C مصرف کنند.
مطالعهای از سال ۲۰۲۰، ۴۳۲ فرد را بررسی کرده بود که بهعلت کمخونی فقر آهن، مکمل آهن مصرف میکردند. برخی از آنها ویتامین C را همراه با مکمل آهن مصرف میکردند و برخی دیگر نه. بااینحال، در هر دو گروه سطح آهن بهطور مشابهی افزایش پیدا کرد که نشان میدهد مصرف مکمل ویتامین به این منظور ضروری نیست.
آلودگی هوا از مواد مختلفی تشکیل شده است که میتواند بر سلامت انسان تأثیر منفی بگذارد. برخی پژوهشها نشان دادهاند ترکیب ویتامین C و ویتامین E ممکن است اثر آنتیاکسیدانی داشته باشد و به کاهش علائم آسم و بیماری انسدادی مزمن ریه کمک کند.
طی واکنش آلرژیک، سیستم ایمنی بدن پاسخ التهابی را آغاز میکند که منجر به علائمی مانند تورم و کهیر میشود. طی این فرایند، بدن گونههای فعال اکسیژن (ROS) را تولید میکند که میتواند منجر به استرس اکسیداتیو شود.
در مطالعهای در سال ۲۰۱۸، ۷۱ فرد مبتلا به آلرژیهای پوستی یا تنفسی مقادیر مختلفی از ویتامین C را به صورت وریدی دریافت کردند. پژوهشگران شدت علائم شرکتکنندگان را تحتنظر قرار دادند و به این نتیجه رسیدند که مصرف ویتامین C ممکن است به کاهش علائم آلرژی کمک کند. آنها همچنین شواهدی پیدا شد که حاکی از آن بود که سطوح ویتامین C در بسیاری از موارد در افراد مبتلا به آلرژی پایین است.
در مطالعهای که در سال ۲۰۱۴ منتشر شد، ۷۰ نفر دو گرم ویتامین C یا یک دارونما را مصرف کرده بودند و سپس ۲۰ دقیقه را روی قایق نجاتی در استخر مواجی سپری کرده بودند. افرادی که مکمل مصرف کرده بودند، سطح پایینتری از دریازدگی را نشان دادند.
بدن انسان نمیتواند ویتامین C بسازد، بنابراین افراد باید مقدار کافی از غذاهای حاوی ویتامین C مصرف کنند تا نیازهای روزانه خود را تأمین کنند. اگر فردی درمعرض خطر کبمود ویتامین C قرار داشته باشد، میتواند از مکمل ویتامین C استفاده کند.
بهترین منابع ویتامین C میوهها و سبزیجات تازهاند. اگرچه، گرما و پختن در آب میتواند مقداری از ویتامین C موجود در این غذاها را از بین ببرد.
برخی از منابع خوب ویتامین C عبارتاند از: